“Naar een sociaal kapitalisme” betreft hoofdstuk 20 – Solide Economie, bladzijden 149-151. Lees het hele hoofdstuk in het boek Zolang de elite zich laat sturen door de wens van het permanent vermeerderen van de eigendom zullen de in hoofdstuk 030 De Economie geschetste problemen op blijven treden. De vraag is of die elite er van overtuigd kan worden of raken om met een ander, moreel aanvaardbaarder uitgangspunt te gaan heersen. Bij sommige leden zijn daarvoor aanknopingspunten te vinden. Zonder slag of stoot zal het echter niet lukken en enige wisseling van de wacht zal wel onvermijdelijk zijn. Een vernietiging of vervolging van de bourgeoisie zou niet nodig moeten zijn en is ook niet wenselijk. Helaas is dat niet uit te … [CLICK TO READ MORE]

Het traditionele en moderne humanisme Humanisme is een vreemde aanduiding. Eigenlijk nietszeggend: mens‑zijn, of, iets uitgebreider, het geloof in het mens‑zijn. Iedereen is toch een mens? En je hoeft toch niet te geloven in wat zo overduidelijk het geval is. Dat levert toch niets op? We kunnen het mensendier onderscheiden van andere dieren, maar is dat voldoende voor een geloof? Er is dan nog niets gezegd over verschillende soorten mens‑zijn. De sociale en talige leefwijze van de mens kent fundamenteel uiteenlopende vormen en er kan daarom van één soort mens-zijn geen sprake zijn. Deïsten, zij die in god geloven, zijn ook mensen, en zouden langs die weg ook humanisten zijn. Humanisme gaat pas wat betekenen als we kijken hoe het … [CLICK TO READ MORE]

Nogmaals: onze westerse samenleving staat onder druk. Misschien nog geen zware druk, maar er wordt aan alle kanten aan onze status geknaagd. Van belangrijke groepen wordt de welvaart aangetast en er ontwikkelt zich meer geweld tegen het Westen en westerse waarden, waarbij via een toevloed van laagopgeleide migranten/vluchtelingen deze strijd geïmporteerd wordt. Het banken-kapitalisme is dol aan het draaien. Automatisering en export van arbeid holt onze economie uit, waarbij ook de middenklasse steeds harder getroffen wordt. De verzorgingsstaat bezwijkt onder het eigen gewicht. Het milieu oogt ook nog steeds niet fris. Waarom voelen velen zich zo machteloos tegenover deze ontwikkelingen? Uit het zich vooral in gemopper en kritiek? In de perifere landen van de EU, waar het individualisme minder dominant is, de situatie … [CLICK TO READ MORE]

De “nieuwe CAO” is een idee voor het grondig en op een wettelijke basis reorganiseren van de aanbodszijde van de arbeidsmarkt, waarbij de positie van de werknemer wordt versterkt en meer in evenwicht wordt gebracht met die van de werkgever. Dit idee is als alle andere in dit deel gepresenteerde oplossingen een langetermijnproject, waar de op de belangen van de werkenden georiënteerde organisaties, met name de vakbeweging, zich op zouden kunnen richten. Het is niet een voor één politieke partij bedoeld programmapunt, maar dient als gemeenschappelijk doel voor verschillende partijen en organisaties. Het kan stimuleren tot praktische samenwerking, een aanleiding voor een grotere mate van eenheid tussen de werkenden. Tevens is het een programmapunt dat Europees van schaal is en … [CLICK TO READ MORE]